SPOTKANIE Z SENIORAMI W RAMACH ELIMINACJI DO SEJMU DZIECI I MŁODZIEŻY - 5.04.2019 R.

Spotkanie z Seniorami w ramach eliminacji do Sejmu Dzieci  Młodzieży   

     Naszą prelekcję na temat działalności Wincentego Witosa podczas II wojny światowej poprzedziłyśmy kampanią reklamową. Tydzień wcześniej umieściłyśmy ogłoszenie na stronie internetowej Miasta Świeradowa-Zdroju, na stronie Miejskiego Zespołu Szkół. Dodatkowo ks. Proboszcz Franciszek Molski zapowiedział nasze wystąpienie podczas niedzielnej mszy św. Oprócz tego przygotowałyśmy i wywiesiłyśmy plakaty z cytatem z przemówienia Wincetego  Witosa oraz jego zdjęciem oraz plakaty ze znaczkiem Sejmu Dzieci i Młodzieży przy wejściu głównym do szkoły, biblioteki i Urzędu Miasta w Świeradowie-Zdroju.  

     Dnia 5. kwietnia, (w rocznicę powrotu Witosa do Wierzachosławic po odmówieniu współpracy z rządem Krajową Radą Narodową i Rządem Tymczasowym) zorganizowałyśmy spotkanie z mieszkańcami miasta.  
Przybyli na nie: Przewodnicząca Rady Miasta Janina Czaplińska, Dyrektor Miejskiego Centrum Kultury, Aktywności i Promocji Gminy "Stacja Kultury" Dorota Marek, Dyrektor Miejskiego Zespołu Szkół Renata Simińska, Z-ca Dyrektora Miejskiego Zespołu Szkół Małgorzata Dzik. Oprócz tego gościli członkowie Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów w Świeradowie-Zdroju, nauczyciele z naszej szkoły oraz mieszkańcy miasta.  
Na miejsce naszego wystąpienia wybrałyśmy siedzibę Miejskiej Biblioteki Publicznej IZERKA. Pani Kierownik Krystyna Piotrowska wyraziła zgodę. Przygotowałyśmy salę, ustawiając sztalugi z plakatami reklamującymi spotkanie. Wyeksponowałyśmy poświęcone Wincentemu Witosowi książki: Andrzeja Zakrzewskiego “Wincenty Witos”, “Wincenty Witos. Współczesne życiorysy Polaków”. Udostępniono nam komputer oraz ekran do wyświetlenia prezentacji. Zorganizowałyśmy również poczęstunek dla gości – własnoręcznie upieczone babeczki, kanapki oraz ciepłe i zimne napoje. Nie zabrakło akcentów patriotycznych oraz osobiście wykonanych maleńkich flag ze znaczkiem Sejmu Dzieci i Młodzieży.  
Prelekcję otwiera Pani Kierownik MBP Krystyna Piotrowska. Przywitała przybyłych gości.  Zasiedli oni przy stole konfernecyjnym.  My zaś przypomniałysmy temat naszej prelekcji: Działalność Wincentego Witosa podczas II wojny światowej. Prezentowałyśmy kolejne slajdy, wspomagając się komputerem oraz tekstem prelekcji. Ramy naszej prezentacji stanowią dwa cytaty z przemówień W.Witosa. Zaczynamy od słów: “Zaprzestańcie wszelkich kłótni pomiedzy sobą, stańcie się jedną wielką solidarną rodziną.” Podczas prelekcji nasi szkolni koledzy wykonują film oraz zdjęcia. Slajdy prezentujemy i omawiamy na zmianę. Na zakończenie dziękujemy osobom, które pomogły nam zrealizować nasze zadanie, wręczając symbliczna różę. Zapraszamy wszystkich do wspólnego pamiątkowego zdjęcia. Na koniec zapraszamy naszych gości do degustacji przygotowanych przez nas specjałów.

                                                                           *****

W imieniu społeczności naszego miasta, seniorów, turystów, kuracjuszy i wszystkich którzy wzięli udział w tej przepięknej, ciekawej i pełnej pasji prelekcji bardzo dziękuję Julii Skoczylas i Kasi Salawie, nie często zdarza się nam, w naszym mieście móc wysłuchać tylu ciekawych faktów z życia tak znamienitej osoby jaką był Wincenty Witos. Jeszcze raz bardzo dziękujemy i życzymy przejścia do kolejnego etapu oraz udziału w Sejmie Dzieci  Młodzieży.

Dyrektor Miejskiego Centrum Kultury, Aktywności i Promocji Gminy "Stacja Kultury" Dorota Marek

WINCENTY WITOS

Polski polityk, działacz społeczny i premier II Rzeczpospolitej Polskiej Wincenty Witos przyszedł na świat w Wierzchosławicach w 1874 roku, zmarł 1945 r. w Krakowie. Pochodził z chłopskiej, ubogiej rodziny galicyjskiej. Mając dziesięć lat rozpoczął naukę w dwuletniej szkole wiejskiej. Pracując jako drwal pomagał w utrzymaniu rodziny. W 1895 r. wstąpił do Stronnictwa Ludowego. Z powodu konfliktu w partii utworzono nowe ugrupowanie - Polskie Stronnictwo Ludowe „Piast”, którego został wiceprezesem, a od 1916 r. prezesem. Jego działalność skupiała się na dążeniach niepodległościowych. W 1919 roku został w odrodzonej Polsce wybrany na posła do Sejmu Ustawodawczego. Na posła Sejmu II RP był wybierany w latach 1922, 1928 i 1930. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę premierem po raz pierwszy został w roku 1920. Przyczynił się do zwycięstwa w Bitwie Warszawskiej stoczonej z bolszewikami. W wyniku rozpadu koalicji rządowej Witos złożył dymisję w 1921 roku. Dwa lata później został premierem ponownie. Napięta sytuacja w kraju i konflikty w partii spowodowały, że rząd premiera Witosa upadł. Ostatni raz Witos został premierem w 1926 r. W tym czasie doszło do przewrotu majowego i zwolennicy Józefa Piłsudskiego doprowadzili do dymisji Witosa. Wybuch II wojny był dla Witosa podwójną tragedią. 31 sierpnia 1939 roku zmarła mu żona. Dzień później Niemcy napadły na Polskę. 3 września pociąg, którym podróżował został zbombardowany, a odłamki poraniły mu twarz i ręce. 16 września został aresztowany przez Niemców. Umieszczono go w więzieniu w Rzeszowie. Odmówił wówczas kategorycznie udziału w planowanym przez Niemców kolaboracyjnym rządzie. Z idei tej Niemcy dość szybko zresztą zrezygnowali, tworząc Generalne Gubernatorstwo. W marcu 1940 roku przewieziono Witosa do Krakowa, a następnie do Berlina, gdzie ze względu na zły stan zdrowia, umieszczono go w sanatorium w Poczdamie. Fakt ten być może wiązał się z ponownymi nadziejami hitlerowców na użycie Witosa w grze z aliantami lub wykorzystanie go do roli polskiego Quislinga. Sam Witos konsekwentnie wykluczał jednak możliwość jakiejkolwiek współpracy z okupantem. 1 marca 1941 roku został zwolniony i powrócił do Wierzchosławic, lecz przebywał pod ciągłą obserwacją gestapo. Rząd Polski w Londynie kilkakrotnie planował przerzucić Witosa do Wielkiej Brytanii drogą lotniczą, jednak Witos nie dał się przekonać do tej idei. W lipcu 1944 roku zbliżający się do klęski Niemcy ponowili próby pozyskania Witosa, proponując, żeby jako premier z czasów wojny polsko-bolszewickiej wydał antyradziecką odezwę do polskiego społeczeństwa. Witos kategorycznie odmówił. W owym czasie jego stan zdrowia systematycznie się pogarszał. Kiedy na ziemie polskie wkroczyła Armia Czerwona, komuniści próbowali pozyskać poparcie Witosa, mianując go nawet wiceprzewodniczącym Krajowej Rady Narodowej – fasadowego quasi-parlamentu utworzonego przez komunistów. Witos nie podjął jednak obowiązków. Zmarł 31 października 1945 roku, a pochowano go w rodzinnych Wierzchosławicach. Wincenty Witos był jednym z najwybitniejszych polityków II Rzeczpospolitej, właściwym twórcą ruchu ludowego i godnym podziwu patriotą. Trzykrotnie piastował funkcję premiera. W znacznej mierze to Witosowi należy także przypisać zasługę uświadomienia patriotycznego polskich chłopów. Jego opór przeciwko kolaboracji zarówno z okupantem hitlerowskim, jak i sowieckim stał się symbolicznym aktem, który umacniał polskie społeczeństwo w walce. Był znanym przedwojennym politykiem, który nigdy nie uległ presji najeźdźców, choć musiał się liczyć z możliwością tortur i śmierci z ich rąk. Dzięki takim działaczom jak on w okupowanej i zniewolonej Polsce nigdy nie powstał quasi – rząd kolaborantów i zdrajców, co udało się przeprowadzić Niemcom np. we Francji i Norwegii. 

Autorki: Katarzyna Salawa i Julia Skoczylas

Źródła:Andrzeja Zakrzewskiego “Wincenty Witos”, “Wincenty Witos. Współczesne życiorysy Polaków”.

Tutaj możecie Państwo obejrzeć relację z prelekcji:

 https://www.youtube.com/watch?v=csxlxIREC6g&list=PLJfaRpyC9T5-AajU3vwXkiXSiIEwPhhgR