Izerski biegun zimna

Hala Izerska to jedno z najbardziej urokliwych miejsc w Górach Izerskich. Spośród innych ciekawych miejsc w Sudetach, wyróżnia ją specyficzny klimat, bardziej surowy niż w innych częściach gór na tych samych wysokościach. Na panujące tam ekstremalne warunki pogodowe wpływ ma znaczne wyniesienie obszaru nad poziom morza i położenie na południowo-zachodnim krańcu Polski, najbardziej narażonym na chłodne i wilgotne masy powietrza napływające znad Oceanu Atlantyckiego.

Łączna suma opadów w ciągu roku przekracza tu 1500 mm, czyli osiąga mniej więcej tyle, ile w znacznie wyższych Karkonoszach i Tatrach. Do Gór Izerskich należy europejski rekord opadów, który zanotowano 29 lipca 1897 r. na położonej niedaleko Izerskiej Hali Novej Luce w czeskiej części gór. Wynosił on 345 mm opadu w ciągu doby (dla porównania: w lipcu 1997 r. w Karkonoszach największy dobowy opad liczył około 170 mm). Śnieg zalega tu niekiedy do maja, a zdarza się, że pada również w czerwcu. Surowe mrozy też nie należą do rzadkości: w zimie 1939/40 r. na Hali Izerskiej było -42°C, w grudniu 1996 r. -36,6°C, a w środku lata 1996 r. (20 sierpnia) odnotowano tu -5,5°C na dwóch metrach nad gruntem.

Prowadzone od 1995 r. przez klimatologów pomiary temperatury powietrza w Górach Izerskich w południowo-zachodniej, najcieplejszej części kraju przyniosły zaskakujące rezultaty: na Hali Izerskiej (820 m n.p.m.) 29 grudnia 1996 r. zanotowano -36,6°C, a podczas ostatnich pięciu, ciepłych przecież, zim temperatura wiele razy spadała poniżej -30°C. W innych regionach Polski temperatura minimalna była wtedy o kilka, kilkanaście stopni wyższa.Przy napływie tak chłodnego powietrza jak w 1929 i 1940 r. temperatura na Hali Izerskiej może się obniżać nawet do około -45°C. Głębokie spadki temperatury zdarzają się tu nawet w optimum lata. 20 lipca 1996 r. zanotowano tam -5,5°C. Głównym sprawcą niskich temperatur w tym miejscu jest zjawisko nazywane nocną radiacyjną inwersją temperatury. Powstaje w bezchmurne noce, kiedy zimne powietrze schodzące z otaczających Izerską Łąkę sąsiednich gór gromadzi się na rozległym zamkniętym plateau. Takie niskie temperatury połączone z wysokimi opadami przez cały rok, powodują, że na Łące panują bardzo surowe warunki klimatyczne. Deszczowe i chłodne lata oraz śnieżne zimy z wysokim i długotrwałym zaśnieżeniem wyróżniają to dawniej tętniące serce Gór Izerskich spośród wszystkich niezwykłych miejsc w Sudetach.